Δεν ξερω εαν ο τιτλος αντιπροσωπευει αυτο που θα περιγραψω παρακατω....
Συναντηθηκα σημερα, με την Ιταλιδα φιλη μου που γνωρισα μεσα στο λεωφορειο, μας διακατειχε τοτε μια απογοητευση χωρις βεβαια η μια να το ξερει για την αλλη.Σημερα λοιπον πηγαμε για εναν καφε να τα πουμε λιγο γιατι ειχαμε καιρο ,θες λιγο τα δοντια,λιγο μια ιωσουλα μας κρατησε μακρια απο τα καπουτσινο μας.Λεγοντας λεγοντας φτασαμε στο οτι η φιλη μου θηλαζει των δυο ετων κοριτσακι της.Χαμογελασα και της ειπα μπραβο και οτι ειναι αξιέπαινη για αυτο που κανει μιας και η μικρουλα ξυπναει ακομα τις νυχτες και οπως ειπε και η φιλη μου ''ειμαι κομματια αλλα συνεχιζω''.Το ωραιο αρχιζει τωρα. Μου ειπε οτι αληθεια της φαινεται πολυ παραξενο να χαιρομαι εγω μια μαμα που δεν ετυχε να θηλασω και εδωσα φορμουλα..οι πιο πολλες μαμαδες με φορμουλα συνηθως της λενε να σταματησει η απλα της λενε ενα συγκαταβατικο ''υπομονη'' που μοιαζει με ''αχ σε λυπαμαι''.
Γελασα η αληθεια αρκετα. Η κουβεντα μας πηγε σε κατι βαθυτερο στον ανταγωνισμο των μαναδων...
Υπηρξαν ενα σωρο κατηγοριες οπως: Μαμαδες που θηλαζουν vs Mαμαδων που δινουν φορμουλα, Μαμαδες που μενουν σπιτι για να φροντιζουν τα παιδια vs Μαμαδων που επιστρεφουν νωρις στην εργασια τους ,Μαμαδες που εχουν Babysitter vs Μαμαδων που εχουν αναλαβει εξ ολοκληρου την φροντιδα των μικρων τους και οι κατηγοριες,λιστες,ομαδες δεν εχουν τελειωμο.
Σκεφτομασταν γιατι γινεται αυτο ,γιατι καθε μαμα κριτικαρει καποια αλλη μαμα για τον τροπο που μεγαλωνει το παιδι της?Καταληξαμε στο οτι θελουμε να ειμαστε ΕΜΕΙΣ τελειες η καθεμια μας ξεχωριστα και οτι μιλαει συνεχως το μητρικο ενστικτο που μας λεει ''καντο ετσι...το κανεις σωστα,ναι εισαι καλη μαμα''.
Ποσο αυτο ομως μας κανει να ειμαστε λειτουργικες σε σχεση με αλλες μαμαδες?Φυσικα καθολου.Συνεχεις διαπλικτισμοι παντου μας ακολουθουν και αντι οι εμπειριες της μητροτητας να μοιραστουν,να ξαειπωθουν , να ξεδιπλωθουν παραμενουν θαμενες γιατι προσπαθουμε να θαψουμε την μαμα που εχουμε απεναντι ανυψωνοντας τα κατορθωματα του μικρου μας η απλα κριτικαροντας αυτα που κανει . Με λιγα λογια δεν συνομιλουμε ουσιαστικα.
Με την G. μας ενωσε μια στιγμη μοναξιας γιατι οταν εισαι στο εξωτερικο οι παραπανω καταστασεις ειναι πολυ πιο δυσκολες και πολυ πιο εντονες. Ειναι δυσκολο να βρεις μια μαμα να μην σε κριτκαρει για αυτο που εισαι εσυ σαν μαμα,μια μαμα που σαφως εχει γνωμη εχει αποψη ειναι δυναμικη αλλα ταυτοχρονα δεν επιβαλλεται και δεν σε κανει να νιωσεις ασχημα σαν μητερα.Μια μαμα που θα κρατησει την αποψη της για το τι κανεις εσυ με το ΔΙΚΟ ΣΟΥ παιδι ειναι δικη σου δουλεια και οχι δικη της.
Και ακομα πιο δυσκολο να βρεις μια μαμα να ειναι ευγενικη,να εχει ορια στον ευατο της και να ειναι ειλικρινης ως προς την σχεση μαζι σου.
Καταληξαμε γελώντας με την G. οτι θα μαλλον θα βοηθουσε ενα ειχαμε απλο και πρακτικο μυαλο οπως οι αντρες αλλα να κρατησουμε τα ομορφα μετα γεννας σωματα μας.
Με δικη της προτροπη εγραψα αυτο το κειμενο γιατι οπως ειπε η ιδια ''προτιμω να μιλαω γιατι βαριεμαι να γραφω'' :) :)
PS : Δυσκολο να μην κριτικάρουμε.Το προσπαθω καθε μερα και το τεσταρω με την G.
με την οποια πιστευουμε οτι ο μαμαδοκοσμος ειναι ΤΕΛΕΙΟΣ ετσι απλα χωρις κριτικη!!
Αφιερωνω το κειμενο στην κολλητη μου η οποια ηταν μαμα 5 υπεροχων κοριτσων και μου ειχε πει με εναν βαθυ αναστεναγμο ''Mum's world is a hell my dear!!you have to be a lion''