Καλησπερα σε ολες τις ξενιτεμενες και μη εκει εξω....Ξεκιναω το αρθρο μου με την παρακατω διευθυνση ,δηλαδη ενα αλλο αρθρο που κυκλοφορει εδω και μερες σε διαφορες ομαδες κοινωνικων δικτυων.


http://www.themamagers.gr/agapimeno-mou-pedi-zoi-mou-ine-diki-mou-ochi-diki-sou/ 

Μολις διαβασα το αρθρο αυτη της μαμας για λιγα δευτερολεπτα δεν σκεφτηκα τιποτα (πραγμα που εχει συμβει λιγες φορες στην ζωη μου) .
Θα ξεκινησω λιγο διαφορετικα.Πως ενιωθα εγω με την δικη μου μαμα.Η μαμα μου ηταν μια μαμα που ηταν διπλα μου απο το πρωι εως το βραδυ διπλα μου δεν με αφησε λεπτο.Το ιδιο και τα αδερφια μου.Μου εμαθε πολλα και την ευχαριστω πολυ γι αυτο.Δεν μπορω να πω οτι μου εμαθε να ειμαι ανεξαρτητη (μου το ελεγε παντα αυτο το θυμαμαι αλλα απο καποια ηλικια και μετα το παιδι χρειαζεται να βλεπει και στην πραξη αυτο που λεγοταν ως τωρα με τα λογια) .
Τα χρονια περασαν και σαν πουλακια και εμεις επρεπε να πεταξουμε για τις δικες μας φωλιες οπως συνηθιζε αλλα και συνηθιζει να μας λεει.Τωρα βλεπω μια μαμα η οποια εκανε αλλαγες ,ριζικες αλλαγες στην ζωη της και πλεον ειναι η μαμα που παντα θα ηθελα να ειναι : Η ΜΑΜΑ Ο ΕΥΑΤΟΣ ΤΗΣ ,οπως συνηθιζα να την ονομαζω παντα.Μια μαμα που κανει πραγματα για τον ευατο της , μια μαμα που αγαπαει τον ευατο της . Για καθε κοριτσι η μαμα πρεπει να ειναι ενα προτυπο ,ενα προτυπο οχι μιμησης αλλα ενα προτυπο για να πατησει και φτιαξει τον δικο της χαρακτηρα και προσωπικοτητα.Αυτο που ευχομουν παντα για την μαμα μου ηταν μαζι με την ζωη της μαμας να κανει και την δικη της ζωης , να συνεχισει τις δραστηριοτξτες της και να ειναι ο ευατος της παρολο που απεκτησε παιδια.Δεν ξερω αν ολα τα παιδια νιωθουν ευγνωμοσυνη η χαρα οταν ακουν την μητερα τους να λεει ''Ημουν διπλα σας ,στερηθηκα τους καφεδες μου τις φιλες μου και κτλ...''
Σαφως ειμαι χαρουμενη που η μαμα μου ηταν διπλα μου αλλα δεν ημουν χαρουμενη που ΣΤΕΡΗΘΗΚΕ...Και αυτο με εκανε να σκεφτω πριν ακομα μεινω εγγυος οτι εγω δεν θα στερηθω ,μπορει να αναβαλλω , μπορει να κανω ενα ταξιδι αντι για δυο μπορει να βγω για 10 καφεδες αντι για 20 αλλα δεν θα στερηθω.....Και νομιζω οτι μεχρι τωρα τα παω αρκετα καλα ...


Το παραπανω αρθρο λοιπον δημοσιευτηκε σε αρκετες σελιδες και ομαδες αλλα ΜΙΣΟ....με αποτελεσμα ενα αρκετα μεγαλο πληθος μαμαδων θα ελεγα το 95% συμφωνα με τα σχολια που διαβαζα να το επεφημουν και να ειναι αρνητικες σε αυτα που εγραφε και η αρθρογραφος στολιστηκε αναλογως.Και μαζι της ''στολιστηκαν'' και οι μαμαδες που συφωνουσαν ή συμφωνουσαν εν μερη μαζι της

Αποφασισα να βρω το αρθρο λοιπον για να το ξαναδιαβασω πιο προσεκτικα.Προς εκπληξη μου ανακαλυψα οτι υπηρχε και αλλο κομματι,το οποιο ειναι αφαιρεθει (σκοπιμως θεωρησα εγω προσωπικα).Η εισαγωγη του αρθρου εξηγει πολλα αλλα κυριως εξηγει ΓΙΑΤΙ το εγραψε αυτο.

Την συμεριζομαι και την καταλαβαινω.......
Καθε μερα λεω στον ευατο μου οτι το παιδι μου μια μερα θα μεγαλωσει θα επιλεξει την δικια του ζωη και θα ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΠΟΙΗΘΕΙ χωρις να σημαινει οτι δεν θα αλληλοαγαπιομαστε και δεν θα αλληλοανησυχουμε ο ενας για τον αλλο.....
Νομιζω οτι η χαρα της μητερας ειναι να βλεπει τα κατορθωματα του παιδιου της και καπου εκει κρυφα μεσα της ναι ξερει οτι εχει βοηθησει και αυτη...Και αυτη του εδειξε 50,100,150 φορες πως να δεσει τα κορδονια του και βουρκωσε την πρωτη φορα που τα καταφερε.....

Καποιες φιλες μου αλλα και γνωστες μου θεωρουν οτι η θυσια ,δηλαδη μια γυναικα-μητερα πρεπει να θυσιαζει τον ευατο της για το παιδι της δηλαδη πρεπει να ξενυχτησει,πρεπει να ειναι μεσα στο σπιτι γιατι ετσι λεει η κοινωνια,πρεπει επισης να θηλασει οπωσδηποτε η να γεννησει με φυσιολογικο οπωσδηποτε...Αυτες λοιπον οι θυσιες που η κοινωνια αλλα και η καποιες μαμαδες θεωρουν αυτονοητες  δεν ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΕΣ  ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝ ΘΥΣΙΕΣ ! Ηρωίδες μάνες ;  ΟΧΙ  !!! Ηρωίδα μάνα ειναι αυτη με το αυτιστικό παιδι, με το παιδι που εχει σύνδρομο νταουν ! Μάνα ηρωίδα ειναι αυτη στην Αφρική που βλεπει το παιδι της ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΑΣΙΤΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ! 

Καλη μας Εβδομαδα......

''Υγιής'' Μητρικός Ανταγωνισμός

Δεν ξερω εαν ο τιτλος αντιπροσωπευει αυτο που θα περιγραψω παρακατω....

Συναντηθηκα σημερα, με την Ιταλιδα φιλη μου που γνωρισα μεσα στο λεωφορειο, μας διακατειχε τοτε μια απογοητευση χωρις βεβαια η μια να το ξερει για την αλλη.Σημερα λοιπον πηγαμε για εναν καφε να τα πουμε λιγο γιατι ειχαμε καιρο ,θες λιγο τα δοντια,λιγο μια ιωσουλα μας κρατησε μακρια απο τα καπουτσινο μας.
Λεγοντας λεγοντας φτασαμε στο οτι η φιλη μου θηλαζει των δυο ετων κοριτσακι της.Χαμογελασα και της ειπα μπραβο και οτι ειναι αξιέπαινη για αυτο που κανει μιας και η μικρουλα ξυπναει ακομα τις νυχτες και οπως ειπε και η φιλη μου ''ειμαι κομματια αλλα συνεχιζω''.Το ωραιο αρχιζει τωρα. Μου ειπε οτι αληθεια της φαινεται πολυ παραξενο να χαιρομαι εγω μια μαμα που δεν ετυχε να θηλασω και εδωσα φορμουλα..οι πιο πολλες μαμαδες με φορμουλα συνηθως της λενε να σταματησει η απλα της λενε ενα συγκαταβατικο ''υπομονη'' που μοιαζει με ''αχ σε λυπαμαι''.
Γελασα η αληθεια αρκετα. Η κουβεντα μας πηγε σε κατι βαθυτερο στον ανταγωνισμο των μαναδων...
Υπηρξαν ενα σωρο κατηγοριες οπως: Μαμαδες που θηλαζουν vs Mαμαδων που δινουν  φορμουλα, Μαμαδες που μενουν σπιτι για να φροντιζουν τα παιδια vs Μαμαδων που επιστρεφουν νωρις στην εργασια τους ,Μαμαδες που εχουν Babysitter vs Μαμαδων που εχουν αναλαβει εξ ολοκληρου την φροντιδα των μικρων τους και οι κατηγοριες,λιστες,ομαδες δεν εχουν τελειωμο.

Σκεφτομασταν γιατι γινεται αυτο ,γιατι καθε μαμα κριτικαρει καποια αλλη μαμα για τον τροπο που μεγαλωνει το παιδι της?Καταληξαμε στο οτι θελουμε να ειμαστε ΕΜΕΙΣ τελειες η καθεμια μας ξεχωριστα και οτι μιλαει συνεχως το μητρικο ενστικτο που μας λεει ''καντο ετσι...το κανεις σωστα,ναι εισαι καλη μαμα''.
Ποσο αυτο ομως μας κανει να ειμαστε λειτουργικες σε σχεση με αλλες μαμαδες?Φυσικα καθολου.Συνεχεις διαπλικτισμοι παντου μας ακολουθουν και αντι οι εμπειριες της μητροτητας να μοιραστουν,να ξαειπωθουν , να ξεδιπλωθουν παραμενουν θαμενες γιατι προσπαθουμε να θαψουμε  την μαμα που εχουμε απεναντι ανυψωνοντας τα κατορθωματα του μικρου μας  η απλα κριτικαροντας αυτα που κανει . Με λιγα λογια δεν συνομιλουμε ουσιαστικα.

Με την G. μας ενωσε μια στιγμη μοναξιας γιατι οταν εισαι στο εξωτερικο οι παραπανω καταστασεις ειναι πολυ πιο δυσκολες και πολυ πιο εντονες. Ειναι δυσκολο να βρεις μια μαμα να μην σε κριτκαρει για αυτο που εισαι εσυ σαν μαμα,μια μαμα που σαφως εχει γνωμη εχει αποψη ειναι δυναμικη αλλα ταυτοχρονα δεν επιβαλλεται και δεν σε κανει να νιωσεις ασχημα σαν μητερα.Μια μαμα που θα κρατησει την αποψη της για το τι κανεις εσυ με το ΔΙΚΟ ΣΟΥ παιδι ειναι δικη σου δουλεια και οχι δικη της.
Και ακομα πιο δυσκολο να βρεις μια μαμα να ειναι ευγενικη,να εχει ορια στον ευατο της και να ειναι ειλικρινης ως προς την σχεση μαζι σου.

Καταληξαμε γελώντας με την G. οτι θα μαλλον θα βοηθουσε ενα ειχαμε απλο και πρακτικο μυαλο οπως οι αντρες αλλα να κρατησουμε τα ομορφα μετα γεννας σωματα μας.

Με δικη της προτροπη εγραψα αυτο το κειμενο γιατι οπως ειπε η ιδια ''προτιμω να μιλαω γιατι βαριεμαι να γραφω'' :) :)

PS : Δυσκολο να μην κριτικάρουμε.Το προσπαθω καθε μερα και το τεσταρω με την G.
με την οποια πιστευουμε οτι ο μαμαδοκοσμος ειναι ΤΕΛΕΙΟΣ ετσι απλα χωρις κριτικη!!

Αφιερωνω το κειμενο στην κολλητη μου η οποια ηταν μαμα 5 υπεροχων κοριτσων και μου ειχε πει με εναν βαθυ αναστεναγμο ''Mum's world is a hell my dear!!you have to be a lion''

Νοεμβρης μηνας....
Συμβαινουν τοσα πολλα εδω που ζουμε:
Η μερα του πατερα (εδω την γιορταζουμε τον Νοεμβριο και οχι τον Ιουνιο οπως την Ελλαδα) και οι προετοιμασιες για τα Χριστουγεννα που ηδη εχουν ξεκινησει στην πολη μας.Αλλα σιγα σιγα θα ''εισβαλλουν'' και στο σπιτι μας μαζι με πολλες αλλαγες.

Ας τα παρουμε ομως εναν ενα.Αρχικα η μερα του πατερα γιορταζεται πρωτη φορα για μας σαν οικογενεια.Αν και νομιζω οτι ο μικρος αν και μικρος μολις 8 μηνων την γιορταζει καθε μερα την στιγμη που ο μπαμπας του επιστρεφει σπιτι απο την δουλεια.
Παντα για καποιο λογο πιστευα οτι οι μπαμπαδες δεν εχουν ενστικτο ας το ονομασουμε πατρικο,ναι νομιζα λοιπον οτι δεν εχουν κατι τετοιο. Ομως διαψευστηκα.Ο αντρας μου τα καταφερνει πολυ καλυτερα σε πολλα σε σχεση με μενα....Ας πουμε περνανε τελεια την ωρα του βραδυνου μπανιου με το μωρακι και επισης το βραδυνο γαλατακι ειναι μπαμπαδιστικη υποθεση αλλα ακομα και το πως θα τοποθετηθει ο μικρος μπομπιρας στην κουνια του απαιτει μαλλον καποια μαεστρια που η μαμα δεν κατεχει :(
Ο μπαμπας ανακαλυπτει νεα συναρπαστικα παιχνιδια , δινει το φαγητο διαφορετικα απο την μαμα και πιο αστεια!
Αλλα ο μπαμπας κανει το πιο σημαντικο ..ΞΕΚΟΥΡΑΖΕΙ την μαμα...και αυτο φυσικα τον κανει καλυτερο μπαμπα ever.
 Παρακατω παραθετω ενα κειμενο που διαβασα την μερα του πατερα και με αφησε αφωνη......
Happy Father's εστω και καθυστερημενα... :)


http://www.telegraph.co.uk/women/mother-tongue/9330961/A-loving-father-is-more-important-to-children.html 

Συννεφιά , Φθινοπωρινό Κρυολόγημα και Δραστηριοτητες

Καλη μας μερα και καλη μας εβδομαδα,

Συννεφιά μας συντροφευει τις τελευταιες μερες εδω.Αλλα δεν πτοουμαστε.
Επισης και μια μικρη ιωσουλα μας συντροφευει τις τελευταιες μερες.
Παρολα αυτα ,συνεχιζουμε κανονικα τις δραστηριοτητες μας.Ανακαλυψαμε την περασμενη Παρασκευη ενα ομορφο μερος οπου πραγματοποιουνται δραστηριοτητες για βρεφακια(0-1 χρονων) και παιδακια απο εναν μη κερδοσκοπικο οργανισμο ο οποιος συντηρειται μεσω του δημου οπου μενουμε.

Θα μπορουσε να το περιγραψει κανεις σαν παιδοτοπο για μαμαδες και παιδια.Εμεις πηγαμε την Παρασκευη λοιπον στις 10 θελοντας να παρακολουθησουμε μια μουσικοκινητικη δραστηριοτητα
και ειμασταν μοναχουληδες αλλα η αιθουσα μετα απο κιση ωρα ηταν γεματη απο βρεφακια που εδειχναν σε ολες μα τις δεξιοτητες τους ....Απιθανο να τα βλεπεις.Να εποικοινωνουν το ενα με το αλλο με τις φωνουλες τους και τα αγγιγματα τους.
Στον χωρο υπηρχε καφες και γλυκακια για τις μανουλες.
Στις 11:00-11:30 παρακολουθησαμε το μουσικο δρωμενο.Τραγουδησαμε,χορεψαμε και γελασαμε καθως και μπουσουλησαμε με αλλα ζουζουνακια στο κεντρο του θεατρικο χωρου.

Ειναι πραγματικα απιθανο οταν μια μαμα γνωριζει την γλωσσα και μπορει να ψαξει να βρει δραστηριοτητες τι μπορει να βρει.Θα μπορουσαν ολες οι μερες να ηταν γεματες .Οι βιβλιοθηκες του δημου οργανωνουν δραστηριοτητες οπως θεατρο ,μουσικα δρωμενα , ζουμπα για μωρακια και ωρα παραμυθιου.Επισης υπαρχουν και αλλες μη κερδοσκοπικες οργανωσεις που οργανωνουν δυωρες συναντησεις για μαμαδες με βρεφη,με νηπια,για μπαμπαδες με παιδακια αλλα και για ολη την οικογενεια.

Ισως μαλλον γι αυτον τον λογο δεν υπαρχει παιδοτοπος με Ελληνικες προδιαγραφες εδω.Υπαρχει ενας αλλα εισαι απο οτι μου εχουν μεταφερει να μπεις εσυ με το παιδακι σου μεσα,δηλαδη δεν υπαρχει καποιος να το προσεχει....

Η εβδομαδα μας μολις αρχισε και ηδη εχουμε πολλα να κανουμε το κρυωματακι δεν θα μας πτοησει....

Κλεινοντας θα ηθελα να πω δυο λογια για ενα  πολυ ομορφο αρθρο που διαβασα εχθες.Το αρθρο εχει τιτλο :''Στις μαμαδες που μεγαλωνουν τα παιδια τους χωρις βοηθεια''.
Μεσα λοιπον σε αυτου τους ειδους τις μαμαδες ανηκει και η κατηγορια των μαμαδων που ζουν στο εξωτερικο . Αυτες οι μαμαδες ΝΑΙ ειναι αξιεπαινες.
Καποιες απο αυτες δουλευεουν (και πρεπει να αφησουν το παιδακι τους γυρω στους 9-10 μηνες στον παιδικο -το κρατος φροντιζει για εκεινες αλλα και παλι νομιζω ολες μας θα ειμασταν πιο ηρεμες αν το μωρακι μας ηταν με την γιαγια του,την θεια του και κτλ) .
Καποιες απο αυτες αποχωριζονται τα μικρα τους γιατι πρεπει να παρακολουθησουν μαθηματα γλωσσας αλλα και καποιες απο αυτες σπουδαζουν.

Αξιεπαινες γιατι;Γιατι για εμενα κανουν το ακατορθωτο.Το να αποχωριζεσαι το μικρο σου τοσο νωρις αλλα ταυτοχρονα πρεπει να εξελιξεις και την δικη σου ζωη ειναι δυσκολο.
Η γυναικα απο την φυση της ειναι φτιαγμενη να κανει πολλα πραγματα μαζι....Και ετσι συμαβαινει...Ενα μπραβο στις Μανουλες αυτες κ ξεχωριστα σε εκεινες που γνωριζω καλα και ειναι διασκορπισμενες στην Ευρωπη αυτη την στιγμη

Κουραγιο Κοριτσια θα τα καταφερουμε :-)

Y.Γ : Θα ξανα αναφερθω στο παραπανω αρθρο αργοτερα και εκτενεστερα ...

Καλο μας Φθινοπωρο και καλο μας μπουσουλημα :-)

Γεια σας και παλιιιιιι...Ξανα εμφανιστηκαμε και τα δυο μας!Πηγαμε τις διακοπες μας στην πατριδα και γυρισαμε!Περασαμε ομορφα και χαρηκαμε τις εξοδους,τους φιλους και τους συγγενεις μας που ειδαμε για πρωτη φορα.
Ο μικρουλης περασε νομιζω τελεια,δεν εχασε το προγραμμα του (κατι που δεν το περιμενα...) , δοκιμασε τα ομορφα φρεσκα φρουτα και λαχανικα της Ελλαδας και γυρισε πισω στην φθινοπωρινα ντυμενη Φινλανδια με κεφι και φωνη!
Πλεον 7 μηνων και ηδη απο τους 5 μιση μηνες ζωης ο μικρουλης προσπαθει με ολη του την δυναμη να ωθησει τον ευατο του προς τα μπρος κατι που πλεον γινεται καθε μερα ολο και πιο γρογορα.Ανακαλυπτει ξανα τον κοσμο με την συνοδεια της φωνουλας του.
Μαζι με ολα αυτα ερχονται κια οι φιλοι μας τα δοντια,καθε μερα κατεβαινουν ολο και πιο χαμηλα σπρωχνοντας με δυναμη.

Ενιωσα ευγνωμων αλλα συναμα στεναχώρια το διαστημα που εμεινα στην Ελλαδα...Θα εξηγησω γιατι παρακατω..

Θεωρω τις Ελληνιδες μαναδες ηρωιδες (ολες ειμαστε :-) αλλα οι Ελληνιδες αξιζουν ενα μπράβο )
Η μετακινηση με το καροτσι ειναι ο λογος.Εδω που ζω ειναι ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ να μπει μια μαμα με το καροτσι της στο λεωφορειο,υπαρχουν και ειδικες θεσεις,στις οποιες χωρανε 2 εως και 4 καροτσια μεσαιου μεγεθους.

Eικονα 1 (Θεση για δυο καροτσια)

Στην Ελλαδα η μαμα μπορει να μπει με το καροτσι στο λεωφορειο ΑΛΛΑ κλειστο συμφωνα με την οδηγια του ΟΟΣΑ.Και αναρωτιεμαι ΚΛΕΙΣΤΟ;;;;!!!!για ποιον λογο;

Ενα αλλο προβλημα που επισης αντιμετωπησα στην Ελλαδα ειναι η μετακινηση στο πεζοδρομιο κατι που περιμενα αλλωστε καθως και οι απλοι πεζοι αντιμετωπιζουν προβληματα εδω η μαμα με το καροτσι δεν θα αντιμετωπιζε; Απο την αλλη θαυμασα την ευγενεια των περαστικων οσον αφορα την μετακινηση στα πεζοδρομια.Γεγονος που εδω δεν βρισκεις.Περιπου 5 μερες απο την επιστροφη μου μιας και ειχε μια ομορφη φθινοπωρινη μερα αποφασισα να επισκεφθω ενα τοπικο αξιοθεατο τηε πολης που διαμενω.Στο ισογειο στεγαζεται ενα μικρο cafe.Σιγουρα θα καθομουν εξω ,αλλα επρεπε να ανεβασω το καροτσι 3-4 σκαλια,κατι που ηταν πραγματικα δυσκολο να το κανω μονη μου.Στο αντικρυ τραπεζι καθοταν δυο μαμαδες με μωρακια στην ηλικια του δικου μου.Προσπαθουσα επι 5 συνεχομενα λπετα να ανεβασω το καροτσι με ρισκο να το σπασω,και ομως καμια τους δεν ηρθε να με βοηθησει...Νομιζω ενας Ελληνας/νιδα  θα το εκανε,θα με βοηθουσε ,οπως με βοηθησαν πολλες φορες στην Ελλαδα να ανεβω και το πιο μικρο σκαλακι.

Τις κοιταξα και απλα χαμογελασα ειρωνικα μαλλον..αλλα ουτε που το καταλαβαν.
Μπορει εδω να υπαρχουν ολα τα ''κομφορ'' αλλα λειπουν αλλα πραγματα....

Υ.Γ:Η ιστορια ειναι πραγματικη αλλα δεν πρεπει να κρινουμε εναν πληθυσμο απο ενα και μεμονομενο γεγονος.Ας απολαυσουμε τον ηλιο οσο ακομα τον εχουμε εδω.... :-)
 

 Ξεπερνώντας την ανασφαλεια του Α τριμήνου (οπως γνωριζουν ολες οι εγκυμονούσες) , και υστερα απο τους δυο υπερηχους (Αυχενικη Διαφάνεια -κατασταλτικη εξεταση για τον Συνδρομο Down,οπως και αλλες χρωμοσωματικες ανωμαλιες-) .Λεω δυο υπερηχους γιατι ο ενας πραγματοποιηθηκε στην Ελλαδα (διενυα την 12η εβδομαδα σε περιοδο διακοπων στην Ελλαδα,δεν ηξερα που πηγαινα η καημενη ..Εννοω οτι στο δευτερο μισο των διακοπων με επιασαν εντονες ναυτιες και εμετοι οποτε δυστυχως δεν απολαυσα οσο θα ηθελα επιπλεον εκδρομες,θαλασσα και ηλιο καθως ο ηλιος με ενοχλουσε αφανταστα,ενιωθα για ενα διαστημα σαν γιαγιουλα 80 χρονων η οποια επρεπε να ειναι απο τις 11-5 στο σπιτακι της,αν και ετσι ημουν...και μαζι με μενα και ο ταλαιπωρος αλλα υπομονετικος αντρουλης μου.).Ο δευτερος υπερηχος πραγματοποιηθηκε εδω λογω του οτι μου ειχαν κλεισει ραντεβου ηδη πριν φυγω για διακοπες και να σιγουρεψουν οτι θα κανω υπερηχο σε περιπτωση που δεν εκανα στην Ελλαδα.

Μου εκανε μεγαλη εντυπωση ο γυναικολογος στην Ελλαδα.Ειχα καιρο η αληθεια ειναι να ακουσω καποιον γνώστη του αντικειμενου.Εναν γιατρο.Κατι που μια Ελληνιδα εγκυμονουσα το θεωρει  δεδομενο εγω το απολαμαβανα σαν ειδος πολυτελειας.

Ο καιρος περναγε οι διακοπες μας ηταν απιστευετες και καιρος ηταν να επιστρεψω πισω.

 Η μερα επιστροφης νομιζω ηταν η χειροτερη μερα που ειχα στην εγκυμοσυνη μου.Οι ναυτιες και οι εμετοι ξανα επιστρεψαν.Ειχα πληρη κατανοηση απο αεροσυνοδους μιας και η τουαλετα ειχε γινει η δευτερη θεση μου. 

Τελος καλο ολα καλα!Τα αποτελεσματα της αυχενικης ηταν πολυ καλα και το εμβυακι ηταν υγιεστατο.

Οδευα αισιως στην 14η βδομαδα,οταν αρχισανε οι πρωτες ενοχλησεις στην μεση μου.Σαν σκληρο καρυδι που ειμαι δεν εδωσα σημασια και συνεχιζα να εργαζομαι με τους ρυθμους που ειχα απο πριν.

Στην Φινλανδια οπου και κατοικω μονιμα πια,εχω τα εξης δικαιωματα σαν μελλουσα μαμα:

• Εργαζομαι μεχρι να κλεισω τον 8 μηνα εγκυμοσυνης δηλαδη την 36 εβδομαδα κυησης.
•  Η αδεια μητροτητας διαρκει 10 μηνες.
• Ο εργοδοτης με  καλυψε μισθολογικα τους 3 πρωτους μηνες της μητρικης αδειας(τον 1ο μηνα πληρωνεσαι το 90% και τους υπολοιπους δυο το 70%)
• Εν συνεχεια τους υπολοιπους 6 μηνες πληρωθηκα βαση του συνολικου εισοδηματος που ειχα κατεθεσει 2 χρονια πριν απο την στιγμη που δηλωθηκα εγκυος (θα ανεφερθω παρακατω σε αυτο) απο το ΙΚΑ (Κela) .    
• Επισης μπορεις να λαβεις απο το κρατος το λεγομενο ''κουτι''     

Εγκυμοσύνη μέρος Α'

 Ύστερα λοιπόν από την τηλεφωνική επικοινωνία ανακαλύψαμε που είναι το αρμόδιο ιατρείο όπου θα πηγαίνω τακτικά (δηλ. μια φορά το μήνα συν έξτρα τις φορές που θα με δει η γυναικολόγος,ξέχωρα τους υπερήχους) . Η πρώτη μου εντύπωση ήταν πολύ καλή. Βασικά είχα τεράστια αγωνιά και ένα μικρο αίσθημα φόβου ξέρετε από αυτό που νιώθεις έναν κόμπο στο στομάχι πριν από κάποια συνέντευξη. Μας υποδέχθηκε μια γλυκιά κοπελίτσα (επισκέπτρια υγείας στο επάγγελμα - εδώ πρέπει να αναφέρω ότι στο παράρτημα του κέντρου υγείας που απευθύνεται σε εγκύους και παιδιά εργάζονται μόνο επισκέπτριες υγείας και η γυναικολόγος έρχεται κάποιες συγκεκριμένες ημέρες τον μήνα -) .

H ονομασία του παραρτήματος εικ.1 

Μέσω του neuvola λοιπόν μπορέσαμε και κλείσαμε το πρώτο ραντεβού για υπέρηχο,ο οποίος ήταν την επόμενη εβδομάδα.Οι μετρήσεις που κάνει η επισκέπτρια υγείας αφορούν την αρτηριακή πίεση,μετρήσεις ούρων με στικ για άμεσα αποτελέσματα για τυχόν ύπαρξη ουρολοιμώξεων ,πρωτεΐνης και σακχάρου.Επισης παρακολουθεί το βάρος της εγγύου.Και μετραει με μηχάνημα ''στιγμής'' την Αιμογλοβίνη (Hb) . Μετά την 12η εβδομάδα η επισκεπτρια ακουει την καρδουλα του μωρου με το μηχανημα Doppler και παρακολούθει τους σφυγμους του.

    Επομενη εβδομαδα και ειδαμε πρωτη φορα το εμβρυακι μας.6 εβδομαδων και η ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΜΟΛΙΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΝΑ ΧΤΥΠΑ.........

 

  Μπορω να ομολογησω οτι ημουν πολυ ενθουσιασμενη αλλα η αληθεια ειναι πως δεν το ειχα συνηδητοποιησει καθολου.Μου πηρε λιγο καιρο...

Ζώη στο Εξωτερικο προ Εγκυμοσύνης

Ταξίδι ή Ταξίδια....

Κάπως έτσι ξεκινάνε όλα με ένα ταξίδι,κάπως έτσι ξεκίνησα και εγώ. Φοιτήτρια ακόμα αποφάσισα μεσώ της σχόλης μου να επισκεφθώ και να διεκπεραιώσω την πρακτική μου άσκηση σε μια χώρα της Σκανδιναβίας. Μαγεύτηκα όχι τόσο από την χώρα αλλά πιο πολύ από εκείνο το αίσθημα της διαφορετικότητας .Έτσι ήξερα ότι η διαμονή μου στην Ελλάδα θα ήταν σύντομη. Ακολούθησαν ένα εθελοντικό πρόγραμμα,δυο προτάσεις για δουλειά σε δυο χώρες της Ευρώπης και τέλος έφτασα στον προορισμό την Φινλανδία, όπου ζω τα τελευταία 3,5 χρόνια. 

Έχοντας ζήσει σε τρεις χώρες της Ευρώπης,μένοντας ακόμα στην τελευταία μπορώ να πω ότι η ζωή σου φεύγοντας από την χώρα σου αλλάζει εντελώς. Κερδίζεις γνώση και αυτογνωσία. Αγωνίζεσαι για πράγματα που στην χώρα σου θεωρείς αυτονόητα και κεκτημένα.Χάνεις ίσως σε διαπροσωπικές σχέσεις...

Για πολλούς η ζωή στο εξωτερικό δεν είναι εύκολη,άλλοι στάθηκαν στα πόδια τους αμέσως ενώ άλλοι ακόμα και τώρα ύστερα από μια 5ετία προσπαθούν. Όλα έχουν να κάνουν με την οπτική γωνία και την στάση που κρατάμε στα γεγονότα και τις καταστάσεις.Αυτός ο τρόπος σκέψης απέδωσε στην δίκη μου ψυχολογία .

Τα plus...

• Γνωρίζεις νέες κουλτούρες και νιώθεις μέρος του Κόσμου.
• Ζεις με σένα για αρχή ..Ω ναι!Θα περάσεις τέλεια με τον ευατό σου και αρκετές νύχτες θα σου κάνει παρέα.Για μένα λειτούργησε λυτρωτικά μπορώ να πω
• Νέα αρχή,νέες γνωριμίες,νέα δουλεία από μόνο του ακούγεται φανταστικό και σε γεμίζει ενέργεια
• Απολαμβάνεις κάποιες κοινωνικές παροχές που ίσως στο κράτος σου να μην υπάρχουν η απλά είναι περιορισμένες.

Τα minus .....

Δεν ξέρω κατά πόσο υπάρχουν αρνητικά πέραν από ένα: ότι ο καθένας από εμάς που ζει σε μια χώρα όσο όμορφη και να είναι , όσα καλά και να σου προσφέρει πάντα θα του λείπουν οι δικοί του άνθρωποι και οι στιγμές που έζησε μαζί τους και όλες εκείνες που ΘΑ ήθελε να ζήσει...

Και όλα ξεκίνησαν κάπως έτσι .........

22 Μάρτη '16

5 Ιουλίου'15,μετά από ένα πολύ παράξενο όνειρο και ένα χρόνο προσπαθειών (με τους τελευταίους μήνες να έχω κουραστεί ψυχολογικά-κουράγιο και δύναμη σε όσες γλυκές γυναίκες προσπαθούν ακόμα-),παίρνω στα χέρια μου το τελευταίο τεστ και Voila!Έτσι κάπως ξεκίνησε αυτή η περίοδος της ζωής μου.. Αλλά υπάρχει και μια άλλη ,εκείνη της ''προ μαμά'' εποχής 
χμ ναι η ζωή στο εξωτερικό....

Την θυμάμαι εκείνη την ημέρα καθώς είχαμε μαζευτεί αρκετοί Έλληνες νεομεταναστες  να παρακολουθήσουμε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ..
Ελπίζοντας όλοι στην δυνατότητα επιστροφής...





Τετάρτη 10 Αυγούστου 2016 

10 Ιουλιου '15

    Ύστερα από την ανακάλυψη και τις επαληθευμένες γραμμούλες των τεστ εγκυμοσύνης,σειρά είχε η συνάντηση με το τμήμα που αφορά την υγεία της εγκύου και των βρεφών/παιδιών του Κέντρου Υγείας της περιοχής η καλύτερα σε εκείνο στο οποίο ανήκω. Το λεγόμενο παράρτημα ''συμβουλευτικης'' όπως θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε, απευθύνεται στις εγκύους αλλά και στα παιδάκια μέχρι κάποια συγκεκριμένη ηλικία(δεν το έχω ανακαλύψει ακόμα μέχρι ποιά ..αλλά που θα μου πάει...) . Από εκεί ξεκινάει όλη η παρακολούθηση της εγκυου και του εμβρυου.Τι εννοω...; Η πρώτη μας επικοινωνία ήταν τηλεφωνική από όπου δόθηκε εντολή να γίνει υπέρηχος για να μάθουμε ακριβώς την εβδομάδα κυήσεως. Ο συγκεκριμένος υπέρηχος έγινε με μια χρέωση των 32 ευρώ εαν θυμάμαι καλά. Οι επόμενοι δυο είναι δωρεάν. Οι ποιοι; Δυο;Τι δυο;Μόνο δυο έχει; Και τα βάφω μαύρα αρχικά...Γιατί αγαπητές μου ο υπέρηχος ,ναι ο απλός γλυκύτατος υπέρηχος σε μια ιδιωτική κλινική κοστίζει 200 ευρώ...Και εδώ είναι που ξεκινάει η μουρμούρα μου..Αν συμβεί κάτι.. ;Μα αν θέλω να δω λίγο το μωρό;..Μα γιατί στην Ελλάδα κάνουν το λιγότερο 1 φορά τον μήνα; 

Σωτήρια θεωρήθηκε η παρέμβαση του μπαμπά του μικροσκοπικότατου εμβρύου...''Όλα θα πάνε καλά και όλα θα τα βρούμε...'' Για κάποιον λόγο έμενα αυτό με ηρεμούσε..

Είσαι Μαμά!Συγχαρητήρια!Ζείς στο Εξωτερικό;Ακόμα πιο πολλά Συγχαρητήρια!

Τρίτη 9 Αυγούστου ,

Είσαι μαμά,ζεις στο εξωτερικό χρόνια ή ακόμα καλά καλά δεν εγκαταστάθηκες και είδες δυο γραμμούλες στο Τεστ Εγκυμοσύνης που κρατάς στα χέρια σου. Το blog μου είναι φτιαγμένο για σένα!Γιατί και εγώ είμαι σαν και εσένα. Ας πορευτούμε μαζί :-)

Η ζωή στο εξωτερικό δεν είναι ποτέ εύκολη!Σου λείπουν πολλοί και κυρίως οι κοντινοί σου άνθρωποι. Έμενα δεν μου λείπανε τόσο μέχρι την στιγμή που έμεινα έγκυος .Τότε ξαφνικά κατάλαβα πόσο σημαντική είναι η έννοια της οικογένειας !Το blog είναι για όλες εμάς που μας λείπουν οι δικοί μας και οι συμβουλές τους. Καλό μας διάβασμα!